Wordsnoise

Wordsnoise

Wordsnoise conjugan ruido y poesía con acierto. Eligieron una vertiente experimental que aúna noise y spoken word para despertar mentes adormecidas. Su música es una llamada a las armas, es una llamada a despertar de la alienación permanente.

En este cassette en edición limitada a cien copias nos presentan cinco cortes grabados en un local en O Couto (Ourense) que comparten Alfonso y Adriana Pérez (que también tiene participado en el proyecto de Wordsnoise con la videocreación “Rebordados” que se tiene proyectado en las últimas actuaciones)… “la grabación fue un tanto rudimentaria, ya que no teníamos los requerimientos técnicos necesarios para grabar en directo e intentar reproducir lo que es una actuación de Wordsnoise. Grabamos por separado la voz de Minux y la guitarra del Arpista Iniciado y después editamos las pistas y añadimos ruidos varios de ambiente que habíamos grabado previamente. Estaba prevista una masterización pero por motivos de tiempo no fue posible” apunta Luis.

Con respecto a las letras y a los mensajes que transmiten, Alfonso afirma que “escojo normalmente los poemas más politizados, por decirlo de alguna manera, los que pueden resultar más irónicos o las dos cosas a la vez. En su conjunto son un barullo de palabros que intentan dar un revés a todos eses otros palabros que resuenan incesantemente en nuestras cabezas todos los días y que nos tienen atontados o violentados, sumisos y reaccionarios”. Luis por su parte indica que “a mí me gustan los poemas del cassette, pero por encima de eso me gustaría  destacar la policromía de temas que se pueden encontrar en un poema de Minux, saltando de uno a otro tema, de una imagen a otra, sin descanso, sin dar tiempo a pensar, casi como una canción de hardcore”.

01” es un viaje iniciático, una exhibición de atrocidades llena de luces y sombras. Un viaje de ida a la cordura… “Benvidos ao campo de exterminio / á súa dereita poden contemplar as enormes naves onde serán encadrados e sometidos a todo tipo de vexacións e torturas / no centro por ese carreiro poderán transitar, coas cadeas nos pés / facendo xirar a noria infinitamente / ollen para atrás porque por onde viñeron e de onde viñeron xa non voltarán / a cúpula gris tapa o ceo / e á esquerda están as cámaras onde se lles / suministrará osíxeno e gas / a partes iguais para que podan aturar o tempo conveniente / mentras van construíndo a súa destrución / finalmente observen os sumidoiros por onde serán evacuados a unha especie de simulacro de inferno / agardamos que a súa instancia sexa do máis satisfactoria / e que disfruten ou non tanto do espectáculo desta grande atracción… ¿Qué es terrorismo? –dices mientras clavas en mi pupila tu pupila azul. ¿Qué es terrorismo? ¿Y tú me lo preguntas? Terrorismo… eres tú”.

En “02” hay existencialismo salpicado de retranca, alma beat con ecos de Lois Pereiro. Al llegar al tercer corte se alcanza la revelación: “Depende de como baleires / ou enchas a túa alma / así reproducirás na túa cara / distintos relevos e cartografías, sucos, lunares, chairas e manchas./ A cara non é o espello da alma /a túa cara está no espello xiado ardendo… A REALIDADE é unha tumba de soños / a REALIDADE é unha rumba de pesadelos a REALIDADE é unha tómbola de luz e de cor / a REALIDADE é unha ruleta rusa de estralotes”.

“04” lleva a Allen Ginsberg hasta las Burgas, conecta América y Galicia, analiza el capitalismo y una realidad cada vez más compleja. Cierra “05”, acercando la doctrina del shock que nos somete a base de miedo… “Tes 17,600 veces máis probabilidades de morrer dun ataque ao corazón, que dun ataque terrorista”.

Grupo:

“Wordsnoise. Palabras baleiras con moito ruído de...

Compartir:

Tracklist:

  1. 01
  2. 02
  3. 03
  4. 04
  5. 05

Compartir: