O Camiño das Mans Valeiras

O Camiño das Mans Valeiras

Sangre de Muerdago van creciendo con cada nueva entrega. Su folk gana matices, entregándonos un disco redondo de neofolk poético, melancólico y conmovedor.  En la grabación participan Pablo C. Ursusson (composición, guitarras clásicas, hurdy-gurdy, batería, agitadores, voces y textos), Emma Skemp (flauta barroca, tambores y voces), Georg Börner (nyckelharpa, viola, dulcimer martillado y coros) y Bubu (segunda guitarra clásica).

Como de costumbre el disco comienza con un reposado corte instrumental, “De terra e madeira”, armado a base de ritmos acústicos y una gran serenidad. “Xordas” tiene una clara cadencia celta y trae consigo esa conexión con el mundo natural y la mística tan propia de Sangre de Muerdago… “Xordas fican as miñas orellas, cegos fican os meus ollos, eu que baixei, eu que baixei, coas meigas os bosques e alí escoitei”.

En un mundo globalizado y mercantilizado, en una sociedad tan rápida y ansiosa como la nuestra, Sangre de Muerdago traen el respiro. Consiguen transportarnos a tiempos lejanos en los que el hombre vivía en comunión con la naturaleza y era capaz de entender astros, plantas y animales. Tiempos en los que la mística estaba presente en el día a día… Esto queda patente especialmente en “Mensaxeiros do pasado”: “Hai unha luz na escuridade que resplandece o noso redor / son vellos amigos que veñen a nos lembrar os nosos segredos dos días antigos / cantan pra espertar as nosas lembranzas dos días da maxia e a irmandade / os misterios das herbas, das pedras e das árbores, pra nos xuntar e bailar ó son das nosas cancións”.

Las leyendas y la tradición gallega están presentes en cortes como “O conxuro”, corte que conecta directamente con el Conxuro da Queimada… “O lume quentarà o meu lar / o fume limpará o noso ar  / o vento soprará, e ven do mar / a maxia ficará nas miñas mans. / As árbores do val cantarán / as frautas e o tambor soarán / as meigas no solpor voarán / a lúa brillara aínda máis”.

Cierran con “Voar máis aló das montañas”, casi siete minutos para hablar de libertad y poesía, de aspectos tiernos y emocionales. Sangre de Muerdago consiguen hacernos recapacitar sobre nuestro día a día, sobre las cosas a las que dedicamos nuestro tiempo, consiguen traer el aire necesario para llenar los pulmones y respirar aliviados… “Déixame bicar a túa man / deixame andar cos teus pés / percorrer os sendeiros do Eume / e as praias da Costa da Morte / onde a terra bica o mar”.

Grupo:

Sangre de Muerdago es una de las...

Compartir:

Tracklist:

  1. De terra e madeira
  2. Xordas
  3. O camiño das mans valeiras
  4. Mensaxeiros do pasado
  5. De musgo e pedra
  6. O conxuro
  7. Noites de treboada e ollos abertos
  8. Voar máis aló das montañas

Compartir: