“Ama o meu corazón porque aínda quere / comprender un xardín abandonado / a luz do mar que trae os vagos lonxes / a brétema que borra os pasos, esa luz“.
Ramiro Fonte (“O cazador furtivo“)
En “Heroe Secreto” (Gaztelupeko Hotsak, 2008) Víctor Aneiros se acercaba a la poesía de Rosalía de Castro, Luís Pimentel, Amado Carballo, Curros Enríquez y Ramiro Fonte. En esta ocasión decide centrarse en la poesía de este último, Ramiro Fonte (1957–2008), poeta de Pontedeume del que adapta siete poemas de juventud y de la primera madurez del poeta. Las tres restantes composiciones son las instrumentales “Bule Bule” y “Canido Blues“, y “Axúdame” compuesta junto a Xosé Carlos Caneiro.
A la banda compuesta por Victor Aneiros (guitarra y voz), Manuel Gutiérrez (piano), Marcos S. Yáñez (Los Eternos, The Hellbuckers / batería) y Víctor Gacio (bajo eléctrico), se suman Javier Vargas (Vargas Blues Band / guitarra), Mauri Sanchis (órgano Hammond), Roberto Somoza (saxo tenor y soprano), José Somoza (trompeta), Fernando Froján (trombón) y Javier Díaz (acordeón).
La poesía de Ramiro Fonte nos remite a noches solitarias y bares de ciudad, a una melancolía infinita y contagiosa. Víctor ya había musicado en su anterior entrega “Na barra“, un poema que es puro blues en sí mismo. Hay dolor en “Axúdame” -“Axúdame / a pasar a noite / que non quero estar só / axúdame / a verter a tristura / na porta da tras da madrugada“-, nocturnidad en “Máis alá” -“Máis alá da fronteira a noite continua / hai extraños lugares, máis alá da fronteira / nos que a noite se alonga, no día, mentireira, / e onde os mozos non mudan o seu disfraz de lúa“-, y alcohol, filosofía y guiños a John Ford en “Autor de westerns“.
A nivel sonoro nos encontramos con ese espíritu blues salpicado por rock, jazz y funk que convierte a Víctor Aneiros en uno de los principales referentes nacionales dentro del género.